freeimages.com/search/car-night Ώρα 3:16 Aν έχει κάποια σημασία η ώρα. Ασυναίσθητα φαίνεται ότι κοίταξα το ρολόι του αυτοκινήτ...

24 Λεπτά...

freeimages.com/search/car-night
Ώρα 3:16

Aν έχει κάποια σημασία η ώρα.

Ασυναίσθητα φαίνεται ότι κοίταξα το ρολόι του αυτοκινήτου.

Δεξιά μου τα φώτα της πόλης, αριστερά μου το σκοτάδι της θάλασσας.

Τελικά η ομορφιά κρύβεται στην σκοτεινή πλευρά.

Ίσως η ευτυχία να είναι σχεδόν δίπλα μας.

Παρέα μου πολλές αγαπημένες και μελωδικές φωνές.

"Ας σκαρφαλώσουμε στο φεγγάρι, ας κολυμπήσουμε στην παλίρροια."  
Moonlight Drive - The Doors

Πάντα με ηρεμεί να ακούω την τόσο ιδιαίτερη φωνή του Morrison και τους ψυχεδελικούς ήχους των Doors

Ώρα 3:18

Οι ψυχεδελικοί ήχοι μιας άλλης εποχής, ίσως καλύτερης, ίσως χειρότερης, δεν ξέρω, συνεχίζουν να μου κάνουν παρέα.

Με αγκαλιάζει μια νοσταλγία. 

Είναι όμορφο να νοσταλγείς το παρελθόν όταν νιώθεις σίγουρος ότι σε μερικά χρόνια από τώρα θα νοσταλγείς τις στιγμές που ζεις αυτή την στιγμή.

Το άσχημο και επικίνδυνο είναι να νοσταλγείς το παρελθόν επειδή δεν διακρίνεις μέλλον.

Ελπίζω να ισχύει το πρώτο.

Ώρα 3:19

Συνεχίζει να παίζει το ίδιο τραγούδι.

Είναι φοβερό το πως μπορεί να δεθείς  με κάποια τραγούδια.

Ακόμα και αν έχεις πολύ καιρό να τα ακούσεις, πάντα αποτελούν κομμάτι του εαυτού σου και πάντα σου δημιουργούν τα ίδια έντονα συναισθήματα.

Και όπως είχε πει ο αγαπητός Friedrich Nietzsche, ''Η ζωή χωρίς την μουσική θα ήταν ένα λάθος''.

Και μάλλον ισχύει... έχω κάνει πολλά λάθη στη ζωή μου και επίσης έχω υποφέρει από πολλά λάθη άλλων. Όλα τα ξεπέρασα βρίσκοντας καταφύγιο στη μουσική. Ακόμα και αν η ζωή δεν ήταν λάθος χωρίς τη μουσική, σίγουρα τα λάθη μας θα ήταν πιο επώδυνα χωρίς αυτήν.

Ώρα 3:21

O ιδιαίτερος κύριος Johnny Cash μου κάνει μουσική παρέα τώρα.

"Κάτω απ΄τις κηλίδες χρόνου, Τα συναισθήματα εξαφανίζονται" 
Hurt - Johnny Cash (NIN)

Όντως, ο χρόνος είναι ό,τι πιο κυνικό υπάρχει στη ζωή μας. Φθείρει τα πάντα, είτε με αργούς ρυθμούς, είτε με πιό γρήγορους.

Φθείρει το σώμα μας, το μυαλό μας, τα συναισθήματα μας, τον έρωτα.

Ακόμα και στα απλησίαστα όρια της επιστήμης, ο χρόνος καμπυλώνεται, επιμηκύνεται αλλά δεν γυρνάει πίσω.

Όμως πιστεύω ότι υπάρχει κάτι που νικάει το χρόνο και στο πέρασμα του γιγαντώνεται. 

Είναι η αγάπη. 

Η αγάπη δε φθείρεται. Η αγάπη με τον χρόνο γιγαντώνεται αλλά αρκεί μια στιγμή για να διαλυθεί.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά τη φράση της Brand από την αγαπημένη μου ταινία "INTERSTELLAR" - "Η αγάπη είναι το μόνο πράγμα που υπερβαίνει το χρόνο και το χώρο." 

Στην εξίσωση της ευτυχίας μας, ο παρονομαστής μένει σταθερός και είναι ο χρόνος.  Ο αριθμητής θα καθορίσει το πόσο κοντά στο μηδέν ή στη μονάδα θα βγει το αποτέλεσμα. 

Οπότε μένει ένα πράγμα. Να κάνουμε τον χρόνο να αξίζει, να γεμίσουμε με αγάπη τη ζωή μας.

Ώρα 3:27

Άφησα τα φώτα της πόλης πίσω μου. 

Ορατότητα μερικών μέτρων μόλις, 

Ακούγεται η ανάσα της θάλασσας και το δροσερό αεράκι που χτυπάει το πρόσωπο μου.

Επόμενο τραγούδι; Xμμ...Bowie και Starman.

Κάποιος έχει πει , ότι αν η τέχνη είχε πρόσωπο θα ήταν αυτό του Bowie.

Δεν τον αδικώ αυτόν που το είπε.

"Υπάρχει ένας αστράνθρωπος που περιμένει στον ουρανό και
θα ήθελε να έρθει να μας συναντήσει." 
Starman - David Bowie

Λέτε να υπάρχει όντως; Αυτό πιστεύω είναι το μεγαλύτερο ερώτημα που ψάχνει απάντηση η ανθρωπότητα.

Είμαστε μόνοι σ' αυτό το σύμπαν; Μάλλον όχι...

Σταματάω το αυτοκίνητο, κατεβαίνω, αφήνω τη μουσική να παίζει, κλείνω τα φώτα, κοιτάω ψηλά και το απέραντο σύμπαν ξεδιπλώνεται σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια. 

Το απέραντο είπα; Mάλλον δεν έχω την αίσθηση του χώρου. Αυτό που βλέπω είναι μόλις ένα μικρό κομμάτι του Γαλαξία μας και ο Γαλαξίας μας είναι ένα ακόμη πιο μικρό κομμάτι του σύμπαντος.

Ποια είναι η γνώση μας για όλο αυτό το Σύμπαν; Τι έχουμε κατακτήσει; Τι επιρροή ασκούμε; 

Η απάντηση; Γνωρίζουμε ελάχιστα, δεν έχουμε κατακτήσει τίποτα και επηρεάζουμε μόνο τη Γη μας σε ένα ποσοστό. 

Μήπως πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τη θέση μας και το ρόλο μας στο Σύμπαν;

Μήπως πρέπει να διδαχθούμε απ' αυτό; 

Μήπως πρέπει να γίνουμε πιο ταπεινοί και να καταλάβουμε το πόσο τυχεροί είμαστε που ζούμε σ'αυτή τη μπλε κουκκίδα όπως είχε πει και Carl Sagan.

Αυτό πρέπει να γίνει, να εκτιμήσουμε αυτό που μας έχει προσφερθεί και να σταματήσουμε να είμαστε εγωιστές. Είμαστε μια στιγμή στην απεραντοσύνη του χρόνου και μία τελεία στο χάος του διαστήματος. Ας προστατεύσουμε τον μικρόκοσμο μας κοιτώντας  έξω απ' αυτόν.

Ώρα 3:40

Μάλλον αφαιρέθηκα, το τραγούδι τελείωσε, η ησυχία κυριάρχησε.

Μπήκα στο αυτοκίνητο και μόλις ολοκληρώθηκαν 24 όμορφα λεπτά.

Άνοιξα το ραδιόφωνο, έπαιζε κάποιο τραγούδι. 

Δεν έχει σημασία ποιο, η επιστροφή θα είναι όμορφη.


Γιάννης Κουμαριανός

0 σχόλια: